دانلود آهنگ من از سحر میومدم تا به سپیده برسم به جاده ای که لحظه ها به اون رسیده برسم از نوش آفرین

من از سحر میومدم تا به سپیده برسم به جاده ای که لحظه ها به اون رسیده برسم
وسوسه یار من نبود خستگی کار من نبود به جز صدای عاشقم تو کوله بار من نبود
مثل چراغی از عطش از ته شب میومدم تا برسم به ذات نور همیشه سوسو می زدم
مثل هوای مزرعه مثل حقیقت مثل خاک پر از صفای لحظه ها یه چشمه بوده ام پاک پاک ها

کدوم سراب راهمو بست مناعت منو شکست که روی آیینه من غبار وسوسه نشست
دعوت وسوسه رسید یه ظهر بی سایه و داغ من همه تنم عطش او همه سایه های باغ
یه لحظه خوابو بعد از اون نه باغی بود و سایه ای منو کویر برهوت نه آبی و نه واهه ای
حالا پس از اون همه سال هنوز میپرسم از خودم سراب خالی بود یا من خواستم و وسوسه شدم ها
من میتونستم با عطش تا ظهر گرما بسازم حاصل عمری که گذشت عاطل و باطل نبازم
من میتونستم ببرم اگه میخواستم هنوزم نه اینکه با نام بهشت تو این جهنم بسوزم
یه لحظه خوابو بعد از اون نه باغی بود و سایه ای منو کویر برهوت نه آبی و نه واهه ای
حالا پس از اون همه سال هنوز میپرسم از خودم سراب خالی بود یا من خواستم و وسوسه شدم ها