دانلود آهنگ بهزاد پکس بنام خودزنی

نذار برگردم راهی که تو میری هر شب ترس بدگیری تو عالم پر زد
پر تو حسرت تهش هر کی پا میده وا میری واسه شهرت خ*یشو مالیدی
حاجیم پایشو گا*یدی فرق میکنه این راهی که ما میریم حرفی نباشه

مشت میزه دست نمیده تن خسته شده پره پینه دوست داره بالاتر بشینه کسی بهتر از من نیست حرفش اینه
دل کندیم از خودی مشکلات نذاشت سر بلند کنی شبا رو دود یا الکلی میخوایی اروم بشی حالا هرطوری
منو داری تو تصویر اخبار کی باعث شد پاره شه زنجیر از پام همین خیابونا تعلیمم داد تو تعبیدم حکم یه تک تیرانداز
پس متنفرم از چیزی که تو میگی بی محتوا بلیط تولیدی کرم داره سیبی که تو چیدی صدا که سروده فیزیکتو ریدی
حرفات بوی تعزویر میداد سنگینه شعراتون تفسیر میخواد کسی و نمیگیره تحویل زیاد مهم نیست مردمو تحریم می*اد
هول بلد ولد چموش یه چی ل*پام هست تو قول برره نبود نمیخوام بگیری طرف منو پس ندو نمیرسی دنبال اوت هدفه نرو

نذار برگردم راهی که تو میری هر شب ترس بدگیری تو عالم پر زد
پر تو حسرت تهش هر کی پا میده وا میری واسه شهرت خ*یشو مالیدی
حاجیم پایشو گا*یدی فرق میکنه این راهی که ما میریم حرفی نباشه

شروع کن مرور روزمرگیات که هر چی استخاره کنی خوب در نمیاد
ارزوهاتو که دوختن به دیوار تو فکر واردات گاو و گوسفند ایران
تا استفاده کنی از مغز پلمت ل*ت شو پخش کن عکساتو تو نت
اینجا ایرانه استعداد یعنی پشم انتخاب سلیقه است انق*اب جریمش
اتهاد هزینش این صدا یعنی خشم اینجا ایرانه پاپ بخون پریوش
من گم میشم میون عزم واژه تو دعوتی هر دفعه خندوانه
و جای این که بزنی حرف تازه دوتا دامبولی میخونی سر و صدا شه
دونه دونه دونه میگه یه ستاره داره توی اسمونه
ظاهرو ساختن کارشونه با نگاه شاعرونه خنده داره
فکر چین اینا گوش میکنن ک*شعر میگن اینجوری فروش میکنن
زیر نقاب رو توش میکنن پشت پرده باج میدن و رو بورس میمونن

پیاده رو بیتا میریم تو هم کنسرت تبلیغ به روبیکا میدی
دوست همدیگه رو طوری جا میدین توی قاب که انگار یه عمره فامیلین
کنسرتای فله ای فیش تو گلدون میریزی گله ای جمعیت
یعنی دچار درد بی دردین هزم این وضعیت سخته میفهمی نه

نذار برگردم وقتی همه چی عجیبه مثل طرز فکرت اون عطر فیکت
حتی نمیخوره به من رو برگه اسمت رپ درک حسه یعنی پشت میکروفون با فرض قصه
کاری کنی که یه جهنم سرد بهشته دور از هر چی تبعیض نژاد تحمیل عقیده تحدید و فشار
حاجی بذار تسبیتو کنار تا درک کنی این ادم ردی و یه بار

با این فکر مشغول میشه چی ساخت یه ابادی نه یه خرابه
پس کی حواسش هست خاکشو ما خوردیم کدوم فرهنگ فرهنگ گل کشی